کد مطلب:25408 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:28

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

چرا خداوند حجت باطل مدعيات دروغين نبوت را باطل نمي كند؟

در طول تاريخ بشري افراد بسياري بوده اند كه كارهاي ظاهراً خارقالعاده اي انجام مي دادند و بعضي ادعاي پيامبري نموده و حتي بعضي مانند فرعون و نمرود ادعاي خداوندگاري كرده اند و خداوند با راه هاي مختلف، ادعاي آنها را باطل كرده است.

كساني مانند مرتاضان كه در نامه از ان ها ياد شده است، اوّلاً بسياري از آنها ادعاي نبوت و پيامبري ندارند تا لازم باشد خداوند، ادعاي آن ها را باطل نمايد. ثانياً كارهاي آن ها از نوع اعجاز نيست، زيرا اعجاز آن است كه ديگران از اوردن مثل آن عاجز باشند و قابل تعلمي و يادگيري نيست، در حالي كه كار مرتاضان را افراد ديگر ميتوانند انجام دهند و قابل يادگيري است، يعني همان مقدماتي كه مرتاضان فراهم آورده اند (با رياضت و تمركز روح و .... ) ديگران نيز مي توانند آن ها را فراهم آورده و مثل آن ها انجام دهند. وجود مرتاضان بسيار نشانة اين معنا است.

مسئلة ديگر: خداوند هيچ گاه مستقيم دخالت نمي كند تا جلوي مدّعيان را بگيرد، به اين معنا كه نتوانند حتي كاري انجام دهند كه شبهه و شك در خارق العاده بودن آن ايجاد مي كند، زيرا اوّلاً اجباري بودن هدايت لازم مي آيد كه اگر هر كسي كاري انجام داد يا ادعاي باطلي خواست انجام داد يا ادعاي باطلي خواست انجام دهد، خداوند از همان اوّل او را از اين كار باز دارد، كه حتي نتواند ادعا كند.

ثانياً خداوند به انسان ها خِرَد و انديشه داده، يعني علاوه بر رسول ظاهري، از رسول باطني بهره مند كرده تا انسان ها مدّعيان دروغين را از پيامبران راستين و سحر و جادو را از معجزه باز شناسند، همان گونه كه در گذشته و در زمان پيامبران سابق چنين بوده، مانند داستان حضرت موسي با ساحران يا با گوساله سامري.

آن شعبده هـــا عقل كه مي كرد آنجا سامري پيش عصا و يد بيضا مي كرد

همچنين كارهايي كه مرتاضان انجام مي دهند، بسياري از آن ها امور غير اخلاقي و غير عقلاني است، يعني كارهايي مي باشد كه طبع يا عقل انسان آن ها را نمي پذيرد. برخي كارها نه تنها به سود انسان ها نيست، بلكه به ضرر انسان ها يا جامعه است و اين يكي از دلايلي است كه آن ها از طرف خداوند حكيم و عالِم نيست، در حالي كه معجزه پيامبران، مانند معجزة جاودان اسلام (قرآن) شفا و رحمت براي تمام انسان ها است.

كساني در گذشته مانند فرعون و نمرود بوده اند كه خداوند به طور مستقيم آن ها را از اين ادّعا باز نداشت، بلكه با فرستادن پيامبران و منطق و سخن و معجزه، مانند منطق حضرت ابراهيم در مقابل نمرود كه ادعاي خدايي داشت، سخن آن ها را باطل كرد. هر كسي مي تواند با خِرَد و انديشة خود، اين دو سخن و رفتار را بسنجد و بهترين را انتخاب كند.

سؤالا شما به وسيلة سه نفر از محققان پاسخ داده شده و به هم ضميمه شده است. در صورتي كه هنوز در اين موارد، پرسشي باقي مانده يا ابهامي داريد، در مكتبات بعدي يادآوري نموده و يا سؤالات ديگري طرح نماييد.